Autor

Awigdor Kahalani

Awigdor Kahalani (ur. 1944) urodził się w kibucu Ness Ziona 16 czerwca 1944, w rodzinie jemeńskich Żydów, którzy wyemigrowali do Palestyny podczas obowiązywania tam mandatu brytyjskiego. W wieku 18 lat został powołany do armii i wcielony do 7. Brygady Pancernej. Izraelskie wojska pancerne, po doświadczeniach kampanii synajskiej w 1956 r., przeżywały wtedy okres gwałtownego rozwoju. Kahalani został szybko wyłowiony z tłumu poborowych i awansował na podoficera, a następnie został wysłany na kurs oficerski. Ze względu na swoje pochodzenie społeczne nie dostał patentu oficerskiego, niemniej jego przełożeni z Wojsk Pancernych nie uznali tej decyzji i Kahalani służył jako oficer bez stopnia przez ponad rok.
Na wojnę sześciodniową (1967 r.) wyruszył jako dowódca kompanii pancernej i pod koniec pierwszego dnia wojny został bardzo poważnie ranny (miał poparzone 60% ciała). W szpitalach leczył poparzenia przez ponad rok i przechodził kilkanaście operacji chirurgicznych. W przededniu wojny Jom Kippur Kahalani był dowódcą 77. batalionu pancernego w 7. Brygadzie Pancernej stacjonującej na Synaju i składającej się z żołnierzy odbywających służbę wojskową – była to więc jednostka regularna, gotowa do działań w każdej chwili. Ze względu na znaczny wzrost sił syryjskich na Golanie, najpierw 77. Batalion, a następnie cała brygada została przemieszczona na północ.
Od momentu wybuchu wojny Jom Kippur (6 X 1973 r.) przez kolejne 4 dni 7. Brygada Pancerna odpierała zmasowane ataki syryjskiej 7. Dywizji Piechoty wzmocnionej brygadą pancerną, elementów 3. Dywizji Pancernej i Brygady Gwardii Republikańskiej (wyposażonej w czołgi T-62). 77. batalion pancerny bronił kluczowej doliny nazwaną później Doliną Łez – ze względu na rozmiar strat poniesionych i zadanych przez Izraelczyków. 9 października charyzma i żelazna wola pozwoliła Kahalaniemu zmotywować izraelskich pancerniaków do wielkiego wysiłku i odparcia ostatniego syryjskiego natarcia. Dowódca brygady przez radio powiedział wówczas: – Avigdor, ocaliłeś naród Izraela! Po bitwie w całej 7. Brygadzie Pancernej zostało jedynie 9 sprawnych czołgów. Gdyby nie Kahalani, Syryjczycy weszliby w przestrzeń operacyjną armii izraelskiej na Golanie i wojna Jom Kippur mogłaby mieć z gruntu inny przebieg, niż miało to miejsce w rzeczywistości.
Za swoje czyny 29-letni ppłk Kahalani otrzymał najwyższe odznaczenie wojskowe Izraela – Medal za Bohaterstwo (które nadano od 1948 r. do dzisiaj tylko 40 żołnierzom izraelskim). W latach następnych Kahalani awansował do stopnia generała majora i dowodził swoją macierzystą 7. Brygadą Pancerną, a następnie 36. Dywizją Pancerną. Jego ostatnią kampanią była wojna w Libanie, w 1982 r.
Po odejściu z wojska Kahalani zajął się polityką, zasiadał w Knesecie, a w latach 1996 – 99 był ministrem bezpieczeństwa publicznego. Do dzisiaj jest aktywny społecznie m.in. przewodnicząc Radzie Pomocy Żołnierzom, udzielając się też w radiu i telewizji. Nakładem Wydawnictwa Tetragon ukazały się dotychczas Wyżyny odwagi, ale planowane są też kolejne książki tego Autora.

WNIOSEK ODZNACZENIOWY
PODPUŁKOWNIK KAHALANI AWIGDOR 478446
Opis zdarzenia: Ppłk Awigdor Kahalani dowodził [77.] batalionem pancernym podczas wojny Jom Kippur na Wzgórzach Golan. Podczas czterodniowych walk obronnych, do 9 października 1973 r., operował na odcinku Kuneitry i wzgórza Hermonit. 9 października 1973 r. ilość dowódców i czołgów, które otrzymały trafienia, zwiększała się, a niektóre pozycje zostały zdobyte przez Syryjczyków. Niekiedy tylko kilkadziesiąt metrów dzieliło Izraelczyków od nieprzyjaciela. Ppłk Kahalani został wysłany z kilkoma czołgami ze swojej pozycji, żeby zluzować walczący całą noc oddział, który zmuszony był wycofać się w celu reorganizacji i uzupełnienia amunicji. Został mianowany dowódcą odcinka i przejął dowodzenie nad innymi czołgami tam się znajdującymi. Ppłk Kahalani podczas gdy dowodził swoją jednostką, napotkał i zniszczył, z odległości kilkudziesięciu metrów, cztery nieprzyjacielskie czołgi. Następnie zreorganizował w swoim sektorze wszystkie, pochodzące z różnych oddziałów, czołgi. Wszystko to pod ciągłym naciskiem Syryjczyków, którzy nacierali, mając zdecydowanie liczniejsze siły. Ppłk Kahalani ze względu na swoją osobowość i sposób, w jaki dowodził, stał się dla swoich żołnierzy wzorem, kiedy byli oni na skraju załamania. Jako pierwszy ruszył do szturmu na syryjskie pozycje z jednym tylko podwładnym. Cały oddział podążył wtedy za nim i odbił z rąk syryjskich pozycję, która była kluczowa dla całego sektora obrony. Po odbiciu ramp oddziały syryjskie liczące kilkadziesiąt czołgów zostały zniszczone i ich ofensywa na Wzgórzach Golan została ostatecznie złamana. Podczas tej bitwy ppłk Kahalani zapobiegł przełamaniu frontu w północnym sektorze obrony Wzgórz Golan. Wykazał się niezwykłym przywództwem i osobistą odwagą w trudnym i złożonym starciu, którego wynik zmienił charakter kampanii na Wzgórzach Golan.
Za te czyny zostaje odznaczony Medalem za Bohaterstwo.
Iyar 5735, maj 1975
Szimon Peres, minister obrony

W Wydawnictwie Tetragon dostępne:

e-book:

Wywiad: