Adam Przybylski
Adam Przybylski (1896–1945) ur. w Janowie Lubelskim, członek POW, żołnierz Legionów Polskich, brał udział w wojnach na wschodzie (1918–1921) w stopniu por., odznaczony czterokrotnie KW i VM V kl. Po wojnie studiował w Wyższej Szkole Wojennej, następnie służył w Sztabie Generalnym (1924–1926), Biurze Historycznym Sztabu Generalnego (1926–1929), linii (1929–1930 75. pp w Królewskiej Hucie) i w Wojskowym Biurze Historycznym (1930–1932). Autor wielu publikacji historyczno-wojskowych. W 1930 r. kpt. dypl. Adam Przybylski wydał swe najważniejsze dzieło historyczno-wojskowe pt. Wojna polska 1918–1921. Przedstawił on w nim w sposób syntetyczny przebieg zmagań o niepodległość i granice Polski w okresie od upadku państw centralnych (11.11.1918 r.) aż do zakończenia trzeciego powstania śląskiego (05.07.1921 r.). 17 grudnia 1931 roku Przybylski został mianowany majorem, a w roku następnym przeniesiono go do Oddziału II Sztabu Głównego, gdzie zajmował się zagadnieniami sowieckimi – był kierownikiem Referatu „Rosja”. Z dniem 1 stycznia 1935 roku Przybylski został mianowany attaché wojskowym przy Ambasadzie RP w Tokio. 31 października 1938 roku Przybylski został odwołany z funkcji w Tokio i wrócił do kraju. Po powrocie do Polski został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 roku. Od jesieni 1938 roku odbywał staż liniowy w macierzystym 6. pp Legionów w Wilnie na stanowisku dowódcy III batalionu. 24 sierpnia 1939 roku, po ogłoszeniu mobilizacji alarmowej, zgodnie z przydziałem mobilizacyjnym wyjechał do Warszawy (Wyższa Szkoła Wojenna). Przybylski pozostawał w dyspozycji szefa Sztabu Naczelnego Wodza. Oddany do dyspozycji szefa Oddziału III, bez formalnego określenia funkcji i zadań. Ostatecznie pomagał ppłk. Leopoldowi Okulickiemu w pracach nad zestawieniem i utrzymaniem w aktualności sytuacji ogólnej (prowadzeniem ogólnej mapy sytuacyjnej). Po agresji ZSRR na Polskę przekroczył granicę z Rumunią gdzie został internowany, później udał się do Francji. Ppłk Adam Przybylski przebywał w Obozie Wyszkolenia Oficerów w Vichy od marca 1940 roku. Jesienią tego samego roku był w Sztabie 8. Brygady Kadrowej Strzelców w Anglii. W 1944 r. był wykładowcą w Wyższej Szkole Wojennej w Peebles w Szkocji. Zmarł 5 stycznia 1945 r. w Peebles, pochowany został w Edynburgu na cmentarzu Corstophine (grób nr B. 1438/1).
