Pancerni i ułani generała Andersa

Opis przedmiotu

Pancerni i ułani generała Andersa. Broń pancerna i kawaleria pancerna Polskich Sił Zbrojnych na Środkowym Wschodzie i we Włoszech 1941-1946
Juliusz S. Tym

Pancerni i ułani jako próba całościowego spojrzenia

Jednostki i oddziały broni pancernej i kawalerii pancernej, które wchodziły w skład kolejnych związków dowodzonych przez gen. Władysława Andersa, nie doczekały się jeszcze wspólnego opracowania. Na przeszkodzie temu stało wiele przyczyn, spośród których wymieńmy choćby różnice pomiędzy bronią pancerną a kawalerią pancerną, wynikające z wielu odmienności natury doktrynalnej, organizacyjnej i mentalnej.

Pancerni i ułani generała Andersa to próba ukazania dziejów broni pancernej i kawalerii pancernej Polskich Sił Zbrojnych w ZSRS formowanych w latach 1941–1942, Armii Polskiej na Wschodzie
istniejącej w latach 1942–1943 oraz 2. Korpusu do czasu jego przetransportowania z Włoch do Wielkiej Brytanii. Jednak w rzeczywistości nie jest możliwe dokonanie obiektywnej oceny i wyciągnięcie właściwych wniosków odnośnie do działań bojowych bez szerszego spojrzenia na zagadnienia ich formowania i wyszkolenia.  W konsekwencji autor skupił się na problematyce wynikającej z wojennego przeznaczenia opisywanych oddziałów i jednostek, pomijając kwestie niemające znaczącego wpływu na osiągnięcie gotowości bojowej.

Prezentacja zróżnicowanych działań taktycznych jednostek pancernych na Półwyspie Apenińskim

Najobszerniejszy rozdział traktuje o walkach i bojach toczonych przez oddziały i jednostki broni pancernej i kawalerii pancernej 2. Korpusu w kampanii włoskiej. Chcąc pokazać wachlarz działań taktycznych, autor opisując przede wszystkim działania oddziałów, niejednokrotnie wyeksponował działania poszczególnych pododdziałów. Zabieg ten miał na celu uwypuklenie pewnych specyficznych form walki, odmiennych od standardowych rozwiązań taktycznych. Co ważniejsze dla lepszego zrozumienia autor niejednokrotnie koncentrował się na roli danego pododdziału w przyjętym ugrupowaniu bojowym. Autor ma świadomość tego, że dokonany wybór będzie subiektywny, pomimo dążenia do zaprezentowania pełnego spektrum działań taktycznych omawianych jednostek na Półwyspie Apenińskim.

Spojrzenie na wojnę okiem historyka i pancerniaka

Podsumowując, Pancerni i ułani generała Andersa to książka oparta na niezwykle rozległej bazie dokumentacyjnej. Co więcej, źródłami do pozycji były materiały pochodzącej m.in. z Archiwum Instytutu Polskiego i im. Gen. Sikorskiego czy National Archives w Londynie. Dodatkowo, doświadczenie autora sprzyja niewątpliwie klasie tej opowieści. Bowiem  płk dr hab. Juliusz S. Tym to autor dobrze już znany, a jego dorobek na trwale wpisał się w polską historiografię wojskową. W szczególności autor interesuje się zagadnieniem polskiej kawalerii i broni pancernej w okresie międzywojennym i podczas II wojny światowej. Wspomnijmy tutaj tylko o pozycjach „Kawaleria w operacji i walce”, „Mokra, Działoszyn 1939”, „1. Dywizja Pancerna. Organizacja i wyszkolenie” czy wreszcie „Polska 1. Dywizja Pancerna w Normandii”.

Wszakże autor, z wykształcenia pancerniak, karierę oficerską rozpoczął w pododdziałach zmechanizowanych i rozpoznawczych 15. Wielkopolskiej Brygady Kawalerii Pancernej im. gen. broni Władysława Andersa. Płk Tym jest też absolwentem Wydziału Historii UAM w Poznaniu, a obecnie pracownikiem naukowym Akademii Obrony Narodowej. Miał również swój udział w utworzeniu reprezentacyjnego Szwadronu Kawalerii Wojska Polskiego. Książka bogato ilustrowana, wzbogacona szkicami i mapami, które jeszcze lepiej pomogą Czytelnikowi zrozumieć niuanse taktyki wojskowej. Zapraszamy do lektury

ISBN 978-83-63374-01-3
Liczba stron: 500 w tym 21 map (7 kolorowych)
Wymiary: 165 x 235 mm
Okładka: twarda
Data i miejsce wydania: Warszawa 2012